امشب تولد اجیمه امامن ناراحت ویه گوشه اتاق نشستم الکی سرمو کردم توکتاب و اهنگ گوش میدم وگریه میکنم.دلم گرفته گفتم بیام دردودلمامو اینجا بنویسم.چون هیچکس نیس به حرفام گوش بده.امروز ریحانه بهم میگه تو منو دوسم نداری میگه تمام کارایی که انجام میدی اینو ثابت کرده بهم میگه تغییر کردی.من تغییر نکردم فقط دیگه نمیتونم علاقمو بروز بدم واقعا نمیتونم نمیدونم چرا .خداااااااااااااااااااااااا بهش بگو دوسش دارم.بگو اندازه ی همون عشق قدیمی که بهش داشتم عاشقشم بهش بگو بازم حاظرم بخاطرش خودکشی کنم بهش بگو حاظرم بخاطرش شب تا صبح گریه کنم.اما دیگه نمیتونم وقتی کنارمه اینکارهارو انجام بدم بخدا نمیدونم شایدم میدونم.نمیدونم.دارم دیونه میشم.دلم واسه پارسال تنگ شده واسه اون لحظه هایی که تو بغلش اروم میگرفتم وقتی گریه میکردم نازم میکرد وقتی تنها بودم باهام بود بااینکه نمیخواست.دلم واسه همه ی لحظه های با اون بودن تنگ شده حتی اون لحظه هایی که گریمو در میاورد.دلتنگم خداااااااااااااااا.........دلم واسش تنگ شده خدا........دلم واسه خودم تنگ شده.....دلم واسه قلب شکستم تنگ شده...........کاشکی پیشم بود محکم بغلش میکردم و چشمام رو میبستم شاید ایطور اروم میشدم.